BÜYÜK  KÜÇÜĞÜN, AMİR DE MEMURUN HATIRINI SORAR تفقد السادات خدامهم مكرمة لاينقص السؤددا هذا سليمان على ملكه قد قال ما لى لا أرى الهدهدا Tefekkudussêdêti huddâmehüm mekrametün lê yunkısussü'dede,hêzê Süleymênün alâ mülkihi, kale me liye lê eralhudhude. Büyük ve âli cenab kimselerin hizmetçilerini âmirlerin de memurlarını ve maiyetinde çalışanları arayıp hal hatır sormaları   Kerim ve güzel bir haslet olup büyüklerin makamlarına hiçbir zarar ve nâkısa getirmez.     Peygamberimize ve ona salat ve selam olsun Hz.Süleyman bir  Peygamber olduğu halde,  ve bunca mülk ve saltanata sahip olduğu halde "Hüdhüd kuşunu göremiyorum "  Neml suresi: 29.ayet. buyurarak Hüdhüd'ün halini sorar ve bu onun peygamberliğine ve saltanatına herhangi bir nâkısa getirmemiştir. Enes b. Malik anlatıyor Resulullah Efendimiz en üstün ahlak sahibi idi insanların hal hatırını sorar gönüllerini alırdı annemiz bir olan bir kardeşim vardı onun da bir kuşu vardı, bir gün kuşu öldü kardeşimin üzüldüğünü duyan Rasulullah Efendimiz  şöyle buyurdu: يا ابا عمير ما فعل النغير Ya ebâ umeyr mâ faele nnuğayr? Ey Ebâ Umeyr Nuğayr(kuşçuk) nasıldır,ne yapıyor? Buhârî Hadis no: 6129. Küçük bir çocuğun hatırını soran, gönlünü almak için kuşundan haber almak isteyen Rasulullah efendimizin insanlara karşı olan üstün ahlakı şefkati merhameti kadirşinaslığı, hal ve hatır sorması Kur'an'da, sünnette şemâil,siyer ve sîyret kitaplarında anlatılmıştır. Makam mevki mal mülk sahibi kimselerin ve râî(çoban) olanların- ki herkes bir çeşit çobandır- kaza ve kader gereği amir olanların, süzülerek veya sürünerek bir makama gelenlerin mâiyetinde çalışanları kollayıp gözetmesi, mümkünse yediğinden yedirmesi içtiğinden içirmesi, yumuşak ve merhametli davranması,onlara nasihat ve rehberlik etmesi dinimizin emridir. Rasulullah efendimiz bu konuda şöyle buyuruyor: " Allah kimin mâiyetine birilerini verse,o da onlara dini ve dünyevi faydalarına olacak hususlarda onlara nasihatını esirgerse, cennetin kokusunu alamaz" Buhari Hadis no: 7150 Amir olan kişi halihazırda kendisinin de bir âmirin memuru olduğunu veya bir gün olacağını unutmamalıdır, dolayısıyla hiç kimseye, özellikle beraber çalıştığı kimseleri hor ve küçük görmemelidir. لا تهن الفقير علك أن  تركع يوما والدهر قد رفعه Lê tuhinil fakîre alleke en terka'e yevmen veddehru kad rafeehu. Fakiri(maiyetindekini,hiç bir kimseyi) hor görme, olur ya bir gün sen rükûa giderken(makamından ve olduğun iyi durumdan mahrum kalıp sıkıntılar senin belini bükerken) o hor gördüğün kimse, kıyama kalkar(o hor ve zor durumdan kurtulup amir olur,durumu düzelir ve dimdik durur.) Ey alemlerin rabbi olan Yüce Allah! Bizlere ve her kesimden her makamdan  mü'min kardeşlerimize her alanda ve anlamda Rasulullah efendimize ittibâî ve sünnetine uyumayı nasîb eyle. Âmîn.