Bir abimin yanına ziyarete gittim ve çayları keyif ile yudumlarken yazsana dedi ne yazayım abi kuşlar,ağaçlar,böcekleri yazı yaz şaka ile kendi sitesi için yazı yazmamı ve ilk yazımın içinde ipuçları vermeyı ihmal etmedi .
Ama olsun kuşlar, ağaçlar, böcekler zaten islami camia'nın yazarları ve sosyal medya mollaları zaten İslamiyetin edebiyatını gayet başarılı şeklinde yapmıyorlar mı.?
Davanın özü saminiyettir.
Ne kadar samimiyiz? hak olan davamızda nelerden vazgeçebiliyoruz. ???
Sorularım istisna tuttuum garetli insanlara değil genel bir değerlendirmedir. Kimse bana kızmasın ama ne zaman yanıbaşımızdaki Müslüman bir kardeşimizin derdi ile dertlenebildik?
En son hangi kardeşimizin bir sorununa derman olduk veya destek olduk.???
En son hangi yetim ile ilgilendik, bir simit ile de olsa başını okşayabildik mi .?
En son kime vesile olduk namaz kılması için .?
Davet çalışmalarımızda vakfımıza, tarikatımıza, partimize mi çağırdık yoksa yanlız islamiyete mi .?
En son ne zaman düşündük bizim bir davamız olduğunu .??
Yoksa bu caddelerin halinden bu insanların cehenneme dogru koşar adımla gitmesinden bizler sorumlu değilmiyiz?
.
Kendi gençlerimize bile sahip çıkamaz iken kime nasıl yardımcı olabilirki .!
Dindar gençlerin en büyük sorunu iş ve evlilik. Böyle bir çalışma yaptık mı?.
Dindar gençler iş bulamıyor. Sakallı veya namaz kılıyor diye iş vermiyorlar. iş olmayınca evlenemiyorlar. STK'lar olarak bu konuda kaç kişiye yardımcı olduk en son.??
Ama yok. Tabiki bizlerin daha önemli sorunları vardı. Başında bulunduğumuz stklar daha da büyümeli ve daha çok yardım almalıydık ..
Salih Mirzabeyoğlu nun dediği gibi
"Bir davanın özü Samimiyettir siz samimi değilsiniz. menfaatçısınız."
Eleştiriyorum çünkü Hakediyorsunuz.
Maalesef halimiz sırat köprüsünden geçmiş cennetteki köşkümüzü görmüş gibiyiz. O derece rahatız .
Ve malesef islamiyetin slogan ve edebiyatını yapıyoruz .
Kuşlar bile kaderleri ile uçar. Ağaçlar bismillah ile çiçek açarken, böcekler Allaha tam bir tevekkül ile rızkını kovalar iken, kuşlar, ağaçlar, böcekler hakkında yazı yazmak için Allah Azze ve Celle den utandım. Çünkü onlardaki tevekkül çoğu dindarımızda yok .
Allah Azze ve celle ölmeden önce uyanmayı bizlere nasip etsin